Αρχαία Εκκλησία Αγίου Επιφανίου
Στο Δωρό υπάρχει η αρχαία εκκλησία του Αγίου Επιφανίου, κτίσμα του 12ου– 13ου αιώνα, η οποία αναπαλαιώθηκε το 1985. Η εκκλησία αυτή είναι μία από τις επτά αρχαιότερες εκκλησίες της Κύπρου. Η μοναδικότητα της εκκλησίας είναι η ξύλινη στέγη. «Είναι σαν ένα πολεμικό πλοίο με τα δοκάρια και με τα όλα του».
Εκκλησία ξυλόστεγη. Σήμερα έχει εξωτερικές διαστάσεις 21,05 μ. Χ 5,45 μ. και δυο θύρες, μια στο μέσο του δυτικού τοίχου και μια στο μέσο του νότιου τοίχου. Άλλη μικρότερη θύρα ανοίχθηκε στο ανατολικό άκρο του νότιου τοίχου. Στον νότιο τοίχο ανοίχθηκε και ένα παράθυρο. Όλες οι θύρες και το παράθυρο είναι νεότερα. Αρχική θύρα, σήμερα εντοιχισμένη, βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νότιου τοίχου. Η αρχική εκκλησία του Αγίου Επιφανίου στο Δωρό κτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα, και ήταν πιθανότατα, όπως και η σημερινή, ξυλόστεγη. Από την αρχική εκκλησία σώζεται το μεγαλύτερο μέρος του νότιου τοίχου. Κάτω από το νεότερο στρώμα γύψου, σώζονται στον αρχικό νότιο τοίχο της εκκλησίας τοιχογραφίες. Σε σημείο που έπεσε τμήμα του γύψου παρουσιάστηκε τμήμα τοιχογραφίας με τμήμα της σκηνής της Δευτέρας Παρουσίας, στα δυτικά της νότιας εισόδου. Άλλο μικρό κομμάτι τοιχογραφίας σώζεται στον νότιο τοίχο πίσω από το εικονοστάσιο. Στην εκκλησία σώζονται μισοκατεστραμμένη εικόνα του αγίου Νικολάου του 16ου αιώνα, εικόνα της Παναγίας Κυκκώτισσας του 16ου αιώνα επιζωγραφισμένη, εικόνα του αγίου Σπυρίδωνος του 17ου – 18ου αιώνα, εικόνα της Παναγίας Χρυσορροϊάτισσας του 18ου αιώνα και εικόνα του αγίου Γεωργίου του 19ου αιώνα.
Εκκλησία Παναγίας Γαλακτοτροφούσας
Πρόκειται για κτίσμα αρχών του 20ου αιώνος και έχει οικοδομηθεί με πέτρα της περιοχής σε σχήμα σταυροειδές με τρούλο.
Το καμπαναριό ορθώνεται στην γωνία που σχηματίζουν στο σημείο ένωσης τους ο νότιος με τον δυτικό τοίχο και είναι κτισμένο σε τρία επίπεδα, φέρει δε μία καμπάνα.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Παναγία την γαλακτοτροφούσα (υπήρχε κατεστραμμένος ναός 50 μέτρα πιο ανατολικά) . Διασώζεται η αρχαία εικόνα του 11ου αιώνα. Κατά την θεμελίωσει του ναού το 1925 οι κάτοικοι του χωριού , που οι περισσότεροι ασχολούντο με την κτηνοτροφία, δείχνοντας την θρησκευτική τους πίστη ,έφεραν γάλα μιας ημέρας για να ετοιμαστεί το μπετόν .
Λέγεται ότι κατά την ετοιμασία του μπετόν που θα τοποθετούσαν στα θεμέλια του Ναού, τους τελείωσε το νερό. Η εξεύρεση άλλης ποσότητας θα ήταν χρονοβόρα και αυτό θα είχε καταστροφικές συνέπειες στην θεμελίωση της εκκλησίας. Έτσι χρησιμοποίησαν γάλα το οποίο διέθεταν σε αφθονία μιας και το χωριό είχε αναπτυγμένη κτηνοτροφία.
